တရုတ္ျပည္ႀကီးလိုတိုးတက္တာကိုျမင္ခ်င္သလား အီရတ္လိုျဖစ္သြားေစခ်င္သလား ဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ စစ္ေခြးအစ သံေယာင္လိုက္ ေအာက္ဆြဲေ-ာမပါမက်န္ သူေတာင္းစားေလာက္ ေတာင္ အဆင့္အတန္းမရွိတဲ့ ေကာင္မ်ား သံုးေနၾကစကားလံုးျဖစ္ပါတယ္။ ဓားျပတိုက္ဘို႕ ကလြဲၿပီး တစ္ျခားေလာက္ေလာက္လားလား လုပ္ကိုင္စားေသာက္ႏိုင္တဲ့ အသိပညာနဲ႕ စိတ္ဓာတ္အဆင့္ အတန္းကလဲ မရွိၾကရွာေလေတာ့ တရုတ္ျပည္ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားရဲ႕ ထုိင္ခံုေပၚမွာ ျမဲေနပံုကို အေတာ္သေဘာေတာ္ေခြ႕ေနၾကပံုပါပဲ။
ဒါေပမဲ့ ေအာက္ဆြဲမ်ား သတိမျပဳမိတဲ့ (သတိမျပဳမိတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ သိသိနဲ႕ အရွက္မရွိ ပိတ္ျငင္းတာပဲ ျဖစ္မွာပါ) အခ်က္တစ္ခုက ျမန္မာျပည္ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ ၊ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ ဖြတ္တက္တဲ့ အခ်ိန္ကစတင္ၿပီးေတာ့ တရုတ္လမ္းစဥ္ကို က်င့္သံုးလာခဲ့တယ္ဆို တဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ အႏွစ္၂၀တာကလအတြင္းမွာ ေခြးသူေတာင္းစားမ်ား တစ္ကယ္တမ္းအသံုး က်ခဲ့မယ္ဆိုရင္ အခုအခ်ိန္မွာ ျမန္မာျပည္သူတစ္ရပ္လံုးဟာ ဘယ္သူအုပ္ခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးလက္ခံေနၾကမယ္ဆိုတာ ဦးေႏွာက္ရွိရင္ သိဘို႕ေကာင္းပါတယ္။
ပိုၿပီးဆိုးတဲ့အခ်က္ကေတာ့ စီးပြားေရး က်ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းဟာ အေမရိကန္ စီးပြားေရး ပိတ္လို႕ပါလို႕ တြင္တြင္ေအာ္ျခင္းပါပဲ။ ဆင္ေသႀကီး တစ္ေကာင္လံုးေတြ႕ေနတာေတာင္ ဆိတ္သားေရနဲ႕ ဖံုးၿပီး ေသေနတာ ဆိတ္ပါ၊ ဆိတ္ပါ ေအာ္တာ က်က္သေရတံုး အရွက္မရွိတဲ့ ေအာက္ဆြဲေတြပါပဲ။
တရုတ္ျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး ပံုစံေျပာင္းလဲခဲ့ပံုကို အနည္းငယ္ေလ့လာၾကည္႕ၾကရေအာင္ လားခင္ဗ်ာ။
တရုတ္ျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး အေဆာက္အအံုေျပာင္းလဲခဲ့ျခင္းဟာ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္း၀န္းက်င္မွာ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ အခြန္ေလ်ာ့ေပါ့ကင္းလြတ္ခြင့္ေတြေပးထားတဲ့ စီးပြားေရး အထူးေဒသဇံု ၄ခု (ဂြန္ေဒါင္းျပည္နယ္ရဲ႕ ရွန္ဇန္း၊ က်ဳလိုင္နဲ႕ ရွန္တိုး စီးပြားေရးဇံုေတြနဲ႕ ဖူးက်င့္ျပည္နယ္မွာရွိတဲ့ စွ်မန္ (Xiamen) စီးပြားေရးဇံု) နဲ႕ စတင္ခဲ့ၿပီးေတာ့ ဖက္စပ္လုပ္ငန္းမ်ား ထူေထာင္ခြင့္ျပဳေစခဲ့ပါတယ္။ (ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေရာ ဖက္စပ္လုပ္ငန္းေတြမရွိၾကဘူးလားခင္ဗ်ာ)
အထူးအခြင့္အေရးေတြအေနနဲ႕ ကေတာ့ ဂြန္ေဒါင္းျပည္နယ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ဟာ ရရွိလာတဲ့ အခြန္ေငြမ်ားအတြင္းက တရုတ္ျပည္မအစိုးရကို တစ္ႏွစ္ကို ယြမ္ သန္း ၁၀၀၀ သာေပးသြင္းရၿပီးေတာ့ ဖူးက်င့္ျပည္နယ္ကိုေတာ့ တစ္ႏွစ္ကို ယြမ္ ေငြ သန္း၁၅၀ ျပည္မအစိုးရ ကအခြန္ေလ်ာ့ေပါ့ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ့စီးပြားေရးဇံုအတြင္းမွာ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ဖက္စပ္လုပ္ငန္း မ်ားအေနနဲ႕ ကေတာ့ ကုန္သြယ္မႈကေနရရွိလာတဲ့ ေဒၚလာအစရွိတဲ့ ေငြမာေတြကို ရာႏႈန္းျပည္႕ ကိုင္ထားႏိုင္ခြင့္ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ တစ္ျခားျပည္နယ္ေတြမွာေတာ့ ၂၅% အထိသာ ေငြမာရရွိပါတယ္။ ကုန္သြယ္ေရးပိုေငြျပမႈကေန ျဖစ္ပြားလာႏိုင္တဲ့ ေငြေဖာင္းပြမႈနဲ႕ အသံုးစားရိတ္ၾကီးျမင့္လာမႈေတြကိုေတာ့ လူသံုးကုန္ပစၥညး္မ်ား ျပန္လည္တင္ သြင္းခြင့္ျပဳျခင္းကေန ေလ်ာ့ပါးေစခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ တုိင္းျပည္တစ္ျပည္ထဲမွာ ဒီလုိမ်ိဳး စံနစ္ ၂ခုျဖစ္ထြန္းေနျခင္းဟာ အက်င့္ပ်က္ ခ်စားျခင္းကို တြန္းအားေပးတဲ့ အခ်က္ေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္တယ္လို႕ တရုတ္စီးပြားေရး ပညာရွင္ ၀ူက်င့္လ်န္က သံုးသပ္ခဲ့ပါတယ္။ လူသံုးကုန္ပစၥညး္ေတြဟာ ေစ်းႏႈံး ၂မ်ိဳး ျဖစ္ေနတာ၊ ေငြလဲလွယ္မႈႏႈန္းဟာ ၂ခုျဖစ္ေနတာအစရွိတာေတြဟာ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး အတြက္သာမက ကုိယ္က်င့္တရားအတြက္ပါဘယ္လိုမွေကာင္းမြန္ႏိုင္တဲ့ အရာေတြမဟုတ္ ဘူးဆိုတာကို ၀ူက်င့္လ်န္က သံုးသပ္တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ (ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလဲ ေစ်းႏႈန္း ၂မ်ိဳးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားသား၊ ငထိုင္းဆိုတဲ့ေကာင္ ပေထြးေတာ္ေတြကို ေျပာျပေပးပါ့လား၊ ဒါမ်ိဳးေတြက မေကာင္းဘူးလို႕)
ဒါေပမဲ့ အဲဒီ့ စီးပြားေရးဇံုအတြင္းက ဖက္စပ္လုပ္ငန္းေတြ သြင္းကုန္၊ ထုတ္ကုန္ အစရွိတာေတြကိုေတာ့ လိုင္စင္အစရွိတာေတြနဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ထားပါတယ္။ (ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ ေတာ္ေတာ္တူတာပဲ) အဲဒီ့လိုင္စင္နဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြဟာလဲ အက်င့္ပ်က္ခ်စားေစျခင္းရဲ႕ အရင္းအျမစ္ တစ္ခုပါပဲတဲ့။
ဒါေပမဲ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ လိုက္နာခဲ့မႈေတြကေတာ့ စက္ရံု အလုပ္ရံုေတြအတြင္းမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြခ်မွတ္မႈမ်ိဳးေတြဟာ ပါတီအတြင္းေရးမွဴးေတြျပဳလုပ္ေတာ့တာမဟုတ္ပဲနဲ႕ ပညာတတ္မန္ေနဂ်ာ ေတြနဲ႕ ျပဳလုပ္ျခင္းအစရွိတာေတြ၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအတြင္းက အေရးပါတဲ့ ေနရာမ်ိဳးေတြမွာ သစၥာရွိ လူေဟာင္းႀကီးေတြေနရာမွာ လူငယ္ပညာတတ္ေတြနဲ႕ အစားသြင္း လွဲလွယ္မႈေတြကို ျပဳလုပ္ေစခဲ့ျခင္းပါပဲ။
တရုတ္ျပည္ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈေတြဟာ သင္ခန္းစာယူမယ္ ေထာက္ျပမယ္ဆိုရင္အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ျခင္းစီကိုပဲ ေဆြးေႏြး သြားပါ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံမွာ လုိအပ္ေနတာ တရုတ္လုိျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ မႈမ်ိဳးလား၊ တရုတ္လမ္းစဥ္ကို လိုက္လို႕ ရမလားဆိုတာကေတာ့ ေမးစရာ တစ္ျခားေမးခြန္း တစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ လိုက္လို႕ မရဘူးလို႕ပဲ၊ လိုက္လဲ မလိုက္ခ်င္ဘူးလို႕ပဲ ဆိုျခင္ပါတယ္။
ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုတာ မေျပာခင္ ေအာက္ဆြဲေ-ာမမ်ား တစ္ခုစဥ္းစားေပးၾကပါခင္ဗ်ား။ အထက္က တရုတ္ျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး စစဖြင့္ျခင္း က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ ေပၚလစီေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာျပည္ တံခါးဖြင့္ စီးပြားေရး အႏွစ္၂၀ေက်ာ္ၾကာတဲ့ အခါမွာ က်င့္သံုးေနၾကၿပီးလားလို႕။ ျမန္မာျပည္က ကုမၸဏီေတြကိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ေငြမာဟာ ၁၀၀% ျဖစ္ၿပီလားလို႕ ေခြးသူေတာင္းစား ပေထြးမ်ားကို ေမးၾကည္႕လိုက္ပါဦးခင္ဗ်ား။
ဒါေတာင္မွ မေမးႏိုင္ပဲနဲ႕ အာဏာေလးမျပဳတ္တာကိုပဲ ၾကည္႕ၾကည္႕ၿပီး တရုတ္ကို ဥပမာေပးပါ၊ ဥပမာေပးပါ ထပ္ကာထပ္ကာေျပာလာရင္ေတာ့ တရုတ္ျပည္မွာ လာဘ္စားရင္ ေပါင္ခ်ိန္ ဇာတ္လမ္းတြဲထဲကလို ေခါင္းမွာ ပ်ဥ္ျပားစြပ္ၿပီးေတာ့ ကြပ္မ်က္ပစ္တယ္လို႕ ထပ္ၿပီး ဥပမာေပးခ်င္ပါတယ္။ ေအာက္ဆြဲ ေ-ာမ ေခြးသူေတာင္းစားေတြ တရုတ္လို တစ္ကယ္လိုက္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေခြးသူေတာင္းစားေကာ ေအာက္ဆြဲပါမက်န္ လာဘ္စားမႈနဲ႕ သင္းကြပ္ပစ္ရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ေခါင္းကို စြပ္စရာ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းအရင္ရွာထားဘို႕ အၾကံေပးရင္း ဒီတစ္ပတ္ခဏနားဦးမယ္ခင္ဗ်ား။
ဒါေပမဲ့ ေအာက္ဆြဲမ်ား သတိမျပဳမိတဲ့ (သတိမျပဳမိတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ သိသိနဲ႕ အရွက္မရွိ ပိတ္ျငင္းတာပဲ ျဖစ္မွာပါ) အခ်က္တစ္ခုက ျမန္မာျပည္ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ ၊ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ ဖြတ္တက္တဲ့ အခ်ိန္ကစတင္ၿပီးေတာ့ တရုတ္လမ္းစဥ္ကို က်င့္သံုးလာခဲ့တယ္ဆို တဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ အႏွစ္၂၀တာကလအတြင္းမွာ ေခြးသူေတာင္းစားမ်ား တစ္ကယ္တမ္းအသံုး က်ခဲ့မယ္ဆိုရင္ အခုအခ်ိန္မွာ ျမန္မာျပည္သူတစ္ရပ္လံုးဟာ ဘယ္သူအုပ္ခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးလက္ခံေနၾကမယ္ဆိုတာ ဦးေႏွာက္ရွိရင္ သိဘို႕ေကာင္းပါတယ္။
ပိုၿပီးဆိုးတဲ့အခ်က္ကေတာ့ စီးပြားေရး က်ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းဟာ အေမရိကန္ စီးပြားေရး ပိတ္လို႕ပါလို႕ တြင္တြင္ေအာ္ျခင္းပါပဲ။ ဆင္ေသႀကီး တစ္ေကာင္လံုးေတြ႕ေနတာေတာင္ ဆိတ္သားေရနဲ႕ ဖံုးၿပီး ေသေနတာ ဆိတ္ပါ၊ ဆိတ္ပါ ေအာ္တာ က်က္သေရတံုး အရွက္မရွိတဲ့ ေအာက္ဆြဲေတြပါပဲ။
တရုတ္ျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး ပံုစံေျပာင္းလဲခဲ့ပံုကို အနည္းငယ္ေလ့လာၾကည္႕ၾကရေအာင္ လားခင္ဗ်ာ။
တရုတ္ျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး အေဆာက္အအံုေျပာင္းလဲခဲ့ျခင္းဟာ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္း၀န္းက်င္မွာ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ အခြန္ေလ်ာ့ေပါ့ကင္းလြတ္ခြင့္ေတြေပးထားတဲ့ စီးပြားေရး အထူးေဒသဇံု ၄ခု (ဂြန္ေဒါင္းျပည္နယ္ရဲ႕ ရွန္ဇန္း၊ က်ဳလိုင္နဲ႕ ရွန္တိုး စီးပြားေရးဇံုေတြနဲ႕ ဖူးက်င့္ျပည္နယ္မွာရွိတဲ့ စွ်မန္ (Xiamen) စီးပြားေရးဇံု) နဲ႕ စတင္ခဲ့ၿပီးေတာ့ ဖက္စပ္လုပ္ငန္းမ်ား ထူေထာင္ခြင့္ျပဳေစခဲ့ပါတယ္။ (ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေရာ ဖက္စပ္လုပ္ငန္းေတြမရွိၾကဘူးလားခင္ဗ်ာ)
အထူးအခြင့္အေရးေတြအေနနဲ႕ ကေတာ့ ဂြန္ေဒါင္းျပည္နယ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ဟာ ရရွိလာတဲ့ အခြန္ေငြမ်ားအတြင္းက တရုတ္ျပည္မအစိုးရကို တစ္ႏွစ္ကို ယြမ္ သန္း ၁၀၀၀ သာေပးသြင္းရၿပီးေတာ့ ဖူးက်င့္ျပည္နယ္ကိုေတာ့ တစ္ႏွစ္ကို ယြမ္ ေငြ သန္း၁၅၀ ျပည္မအစိုးရ ကအခြန္ေလ်ာ့ေပါ့ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ့စီးပြားေရးဇံုအတြင္းမွာ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ဖက္စပ္လုပ္ငန္း မ်ားအေနနဲ႕ ကေတာ့ ကုန္သြယ္မႈကေနရရွိလာတဲ့ ေဒၚလာအစရွိတဲ့ ေငြမာေတြကို ရာႏႈန္းျပည္႕ ကိုင္ထားႏိုင္ခြင့္ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ တစ္ျခားျပည္နယ္ေတြမွာေတာ့ ၂၅% အထိသာ ေငြမာရရွိပါတယ္။ ကုန္သြယ္ေရးပိုေငြျပမႈကေန ျဖစ္ပြားလာႏိုင္တဲ့ ေငြေဖာင္းပြမႈနဲ႕ အသံုးစားရိတ္ၾကီးျမင့္လာမႈေတြကိုေတာ့ လူသံုးကုန္ပစၥညး္မ်ား ျပန္လည္တင္ သြင္းခြင့္ျပဳျခင္းကေန ေလ်ာ့ပါးေစခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ တုိင္းျပည္တစ္ျပည္ထဲမွာ ဒီလုိမ်ိဳး စံနစ္ ၂ခုျဖစ္ထြန္းေနျခင္းဟာ အက်င့္ပ်က္ ခ်စားျခင္းကို တြန္းအားေပးတဲ့ အခ်က္ေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္တယ္လို႕ တရုတ္စီးပြားေရး ပညာရွင္ ၀ူက်င့္လ်န္က သံုးသပ္ခဲ့ပါတယ္။ လူသံုးကုန္ပစၥညး္ေတြဟာ ေစ်းႏႈံး ၂မ်ိဳး ျဖစ္ေနတာ၊ ေငြလဲလွယ္မႈႏႈန္းဟာ ၂ခုျဖစ္ေနတာအစရွိတာေတြဟာ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး အတြက္သာမက ကုိယ္က်င့္တရားအတြက္ပါဘယ္လိုမွေကာင္းမြန္ႏိုင္တဲ့ အရာေတြမဟုတ္ ဘူးဆိုတာကို ၀ူက်င့္လ်န္က သံုးသပ္တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ (ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလဲ ေစ်းႏႈန္း ၂မ်ိဳးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားသား၊ ငထိုင္းဆိုတဲ့ေကာင္ ပေထြးေတာ္ေတြကို ေျပာျပေပးပါ့လား၊ ဒါမ်ိဳးေတြက မေကာင္းဘူးလို႕)
ဒါေပမဲ့ အဲဒီ့ စီးပြားေရးဇံုအတြင္းက ဖက္စပ္လုပ္ငန္းေတြ သြင္းကုန္၊ ထုတ္ကုန္ အစရွိတာေတြကိုေတာ့ လိုင္စင္အစရွိတာေတြနဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ထားပါတယ္။ (ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ ေတာ္ေတာ္တူတာပဲ) အဲဒီ့လိုင္စင္နဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြဟာလဲ အက်င့္ပ်က္ခ်စားေစျခင္းရဲ႕ အရင္းအျမစ္ တစ္ခုပါပဲတဲ့။
ဒါေပမဲ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ လိုက္နာခဲ့မႈေတြကေတာ့ စက္ရံု အလုပ္ရံုေတြအတြင္းမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြခ်မွတ္မႈမ်ိဳးေတြဟာ ပါတီအတြင္းေရးမွဴးေတြျပဳလုပ္ေတာ့တာမဟုတ္ပဲနဲ႕ ပညာတတ္မန္ေနဂ်ာ ေတြနဲ႕ ျပဳလုပ္ျခင္းအစရွိတာေတြ၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအတြင္းက အေရးပါတဲ့ ေနရာမ်ိဳးေတြမွာ သစၥာရွိ လူေဟာင္းႀကီးေတြေနရာမွာ လူငယ္ပညာတတ္ေတြနဲ႕ အစားသြင္း လွဲလွယ္မႈေတြကို ျပဳလုပ္ေစခဲ့ျခင္းပါပဲ။
တရုတ္ျပည္ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈေတြဟာ သင္ခန္းစာယူမယ္ ေထာက္ျပမယ္ဆိုရင္အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ျခင္းစီကိုပဲ ေဆြးေႏြး သြားပါ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံမွာ လုိအပ္ေနတာ တရုတ္လုိျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ မႈမ်ိဳးလား၊ တရုတ္လမ္းစဥ္ကို လိုက္လို႕ ရမလားဆိုတာကေတာ့ ေမးစရာ တစ္ျခားေမးခြန္း တစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ လိုက္လို႕ မရဘူးလို႕ပဲ၊ လိုက္လဲ မလိုက္ခ်င္ဘူးလို႕ပဲ ဆိုျခင္ပါတယ္။
ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုတာ မေျပာခင္ ေအာက္ဆြဲေ-ာမမ်ား တစ္ခုစဥ္းစားေပးၾကပါခင္ဗ်ား။ အထက္က တရုတ္ျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး စစဖြင့္ျခင္း က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ ေပၚလစီေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာျပည္ တံခါးဖြင့္ စီးပြားေရး အႏွစ္၂၀ေက်ာ္ၾကာတဲ့ အခါမွာ က်င့္သံုးေနၾကၿပီးလားလို႕။ ျမန္မာျပည္က ကုမၸဏီေတြကိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ေငြမာဟာ ၁၀၀% ျဖစ္ၿပီလားလို႕ ေခြးသူေတာင္းစား ပေထြးမ်ားကို ေမးၾကည္႕လိုက္ပါဦးခင္ဗ်ား။
ဒါေတာင္မွ မေမးႏိုင္ပဲနဲ႕ အာဏာေလးမျပဳတ္တာကိုပဲ ၾကည္႕ၾကည္႕ၿပီး တရုတ္ကို ဥပမာေပးပါ၊ ဥပမာေပးပါ ထပ္ကာထပ္ကာေျပာလာရင္ေတာ့ တရုတ္ျပည္မွာ လာဘ္စားရင္ ေပါင္ခ်ိန္ ဇာတ္လမ္းတြဲထဲကလို ေခါင္းမွာ ပ်ဥ္ျပားစြပ္ၿပီးေတာ့ ကြပ္မ်က္ပစ္တယ္လို႕ ထပ္ၿပီး ဥပမာေပးခ်င္ပါတယ္။ ေအာက္ဆြဲ ေ-ာမ ေခြးသူေတာင္းစားေတြ တရုတ္လို တစ္ကယ္လိုက္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေခြးသူေတာင္းစားေကာ ေအာက္ဆြဲပါမက်န္ လာဘ္စားမႈနဲ႕ သင္းကြပ္ပစ္ရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ေခါင္းကို စြပ္စရာ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းအရင္ရွာထားဘို႕ အၾကံေပးရင္း ဒီတစ္ပတ္ခဏနားဦးမယ္ခင္ဗ်ား။
2 comments:
လာဖတ္သြားပါသည္။
ပညာရွင္ဆန္တဲ့ အေရးအသားအခ်ိဳ႕ကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ဖို႔
မခင္မမမ်ိဳးဘေလာ့ပါ၊ ဖတ္ၾကည့္၊ ေတြးၾကည့္၊ အတုယူၾကည့္ပါ။ http://khinmamamyo.blogspot.com/
Post a Comment